Unbidan
Acme Inc.
            {
    "id": 231184,
    "slug": "avondschot-jjp-de-jong",
    "nstc": null,
    "title": "Avondschot",
    "subtitle": "hoe Nederland zich terugtrok uit zijn Aziatisch imperium",
    "collection_title": null,
    "collection_part_number": null,
    "annotation": "Avondschot. Hoe ederland zich terugtrok uit zijn Aziatisch imperium \n\nSummary \n\nToen ik \u00bfDiplomatie of strijd\u00bf (1988) publiceerde over de beginjaren van de dekolonisatie, was het \nniet mijn bedoeling een vervolg te schrijven. Ik was oprecht van mening dat de slotjaren louter \nneerkwamen op een geschiedenis van herhalingen. Ik wilde iets anders; een boek schrijven over de \nPvdA en de dekolonisatie. Dat traject liep aardig totdat ik op de slotjaren stuitte. De literatuur bleek \nvreselijk te rammelen, toonde talloze gaten en leverde meer vragen op dan antwoorden. Ik zag me \ngedwongen de archieven in te gaan en deed de ene verrassing na de andere. De ontknoping van het \nIndonesi\u00eb-drama stak totaal anders in elkaar dan gedacht. \nDe slotjaren hebben een immens trauma achtergelaten. Zij worden \u00bf toen al en ook nu - breed \ngeassocieerd met een ongenadige internationale afstraffing. De Veiligheidsraad floot Nederland na de \ntweede militaire actie onmiddellijk terug en dwong het de soevereiniteit ijlings over te dragen. Ook \nvele historici onder wie ook ikzelf geloofden er in. Maar mijn ontdekkingstocht door de archieven \nleverde een wonderlijke ontdekking op. Het was Nederland zelf dat in februari 1949 de tering naar de \nnering zette, zijn beleid van geleidelijke dekolonisatie liet vallen en koos voor onmiddellijke \noverdracht. \nDit ging bepaald niet zonder slag of stoot. De beleidsverandering ketste af op immens verzet van de \nVeiligheidsraad, de Republiek en de VS (inmiddels de derde partner in het conflict). Zij wensten koste \nwat kost vast te houden aan geleidelijke dekolonisatie. Den Haag slaagde er desondanks in het \nimmense wantrouwen te doorbreken en Amerikaanse steun te verwerven voor het nieuwe beleid. Dat \nkwam vooral op het conto van minister Stikker die het Atlantisch pact als hefboom inzette. Toen de \nAmerikanen Nederland onverkort steunden, doorbrak dat het Republikeinse verzet; het legde de basis \nvoor de succesvolle onderhandelingen met Roem die Van Roijen op een briljante manier afrondde.   \nMaar het pleit was nog niet beslecht. In volle galop speelde het centrale probleem op dat alle \novereenkomsten vanaf de Hoge Veluwe tot en met Renville saboteerde: de permanente clash met de \nachterbannen. Ik laat zien hoe dit reeds pal na de militaire actie aan Nederlandse kant fatale gevolgen \ndreigde te hebben. Door de oppositie van Beel, Sassen, Romme en Spoor liep het Nederlandse beleid \nvolstrekt vast. Drees (ten onrechte zo vaak verguisd) en Anak Agung wisten dit funeste obstakel te \ndoorbreken.  \nOok het Van Roijen-Roem-akkoord was geen gelopen race. De Nederlandse oppisitie bleef zich \nroeren. Maar het grootste probleem vormde het Republikeinse leger dat zich vierkant tegen het \nakkoord keerde. Toch zwichtte de TNI. Het Nederlandse leger had weliswaar de TNI niet verslagen, maar de TNI  was ook niet in staat de Nederlanders een definitieve slag toe te brengen. Als instrument\nom de afspraken over een geleidelijke dekolonisatie door te drukken was het Nederlandse militaire \noptreden een mislukking. Als instrument om het van Roijen-Roem-akkoord en de beslissende rtc tot \nstand te brengen was het leger echter hoogst succesvol. \nMet dit nieuwe boek positioneer ik me weer krachtig in het debat tussen traditionalisten en \nrevisionisten dat nu al weer enige decennia onder dekolonisatiehistorici woedt. Er was geen sprake van\neen eendimensionaal conflict, maar van een buitengewoon complexe periode met allerlei op en tegen \nelkaar inwerkende partijen \u00bf Republikeinen, Nederlanders en Amerikanen \u00bf, interne krachten en \ntegenkrachten. Dat er wat Nederland betreft geen sprake was van rekolonisatie (de stelling van de \ntraditionalisten ), maar van dekolonisatie wordt in Avondschot eens te meer krachtig onderstreept. De \nschets van het optreden van Beel, Sassen, Romme en Spoor maakt echter ook duidelijk dat er een \n(minderheids) stroming was die weliswaar geen koloniale restauratie nastreefde, maar wel een behoud \nvan een zo groot mogelij...",
    "description": "Avondschot\nHoe Nederland zich terugtrok uit zijn Aziatische imperium\nJ.J.P de Jong\n\nIn 1949, na vier jaar van conflict, verleende Nederland Indonesi? de onafhankelijkheid. Deze laatste jaren worden gewoonlijk beschreven als een Nederlands militair en politiek echec. J.J.P. de Jong komt tot conclusies die volstrekt niet overeenstemmen met dit heersende beeld.\nHet verlies van Nederlands-Indi? leidde tot een nationaal trauma. Velen hadden het gevoel dat  `de hele wereld? Nederland had gedwongen om de soevereiniteit over te dragen. De meeste historici waren later van mening dat Nederland geen afstand kon doen van zijn kolonie.\n\nMaar wat was er in 1948 en 1949 werkelijk aan de hand? Bij nauwkeurige beschouwing was het een buitengewoon complexe periode met allerlei op en tegen elkaar inwerkende partijen ? Republikeinen, Nederlanders en Amerikanen ?, interne krachten en tegenkrachten. Avondschot is een reconstructie op basis van overvloedig nieuw bronnenmateriaal. J.J.P. de Jong, kenner van de koloniale geschiedenis, komt tot verrassende conclusies. De opvallendste is dat Nederland zich aan zijn eigen haren uit het Indonesisch moeras omhoog heeft getrokken, aanvankelijk zelfs tegen de internationale gemeenschap in. \n\n\nOver de auteur(s):\nDr. J.J.P. de Jong (1941) werkte als hoofd van het bureau Indonesi? en als Azi?deskundige bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij publiceerde verschillende historische artikelen en boeken over Azi?, waaronder Diplomatie of strijd. Het Nederlands beleid tegenover de Indonesische Revolutie 1945-1947 en De waaier van het fortuin. De Nederlanders in Azi? en de Indonesische archipel 1595-1950.",
    "imprint": null,
    "language_code": "dut",
    "original_language_code": null,
    "page_count": 786,
    "duration_seconds": null,
    "publication_date_first": "2011-07-13",
    "publication_date_latest": "2011-07-13",
    "cover_url": null,
    "editions": [
        {
            "isbn": "9789461052704",
            "product_form": "BB"
        }
    ],
    "ratings_count": 0,
    "read_count": 0,
    "review_count": 0,
    "favorite_count": 0,
    "reading_status_read_count": 0,
    "reading_status_reading_count": 0,
    "reading_status_want_to_read_count": 0,
    "rating_average": null,
    "ratings_distribution": {
        "1": 0,
        "2": 0,
        "3": 0,
        "4": 0,
        "5": 0
    },
    "created_at": "2025-09-19T12:55:29+00:00",
    "updated_at": "2025-11-04T00:16:50+00:00",
    "publisher": {
        "id": 280,
        "slug": "boom-uitgevers-amsterdam",
        "name": "Boom uitgevers Amsterdam",
        "created_at": "2025-09-19T12:27:31+00:00",
        "updated_at": "2025-09-19T15:13:25+00:00"
    },
    "contributors": [
        {
            "id": 133042,
            "slug": "jjp-de-jong",
            "key_names": "Jong",
            "names_before_key": "J.J.P.",
            "prefix_to_key": "de",
            "contributor_role": "A01",
            "readable_contributor_role": "Author"
        }
    ],
    "genres": [],
    "subjects": [
        {
            "scheme_identifier": "32",
            "scheme_version": null,
            "main_subject": false,
            "subject_code": "680",
            "created_at": "2025-09-19T12:55:29+00:00",
            "updated_at": "2025-09-19T12:55:29+00:00"
        }
    ],
    "campaigns": []
}
        

Avondschot

hoe Nederland zich terugtrok uit zijn Aziatisch imperium
ID 231184
Slug avondschot-jjp-de-jong
Contributors
Author : J.J.P. de Jong
Annotation Avondschot. Hoe ederland zich terugtrok uit zijn Aziatisch imperium Summary Toen ik ¿Diplomatie of strijd¿ (1988) publiceerde over de beginjaren van de dekolonisatie, was het niet mijn bedoeling een vervolg te schrijven. Ik was oprecht van mening dat de slotjaren louter neerkwamen op een geschiedenis van herhalingen. Ik wilde iets anders; een boek schrijven over de PvdA en de dekolonisatie. Dat traject liep aardig totdat ik op de slotjaren stuitte. De literatuur bleek vreselijk te rammelen, toonde talloze gaten en leverde meer vragen op dan antwoorden. Ik zag me gedwongen de archieven in te gaan en deed de ene verrassing na de andere. De ontknoping van het Indonesië-drama stak totaal anders in elkaar dan gedacht. De slotjaren hebben een immens trauma achtergelaten. Zij worden ¿ toen al en ook nu - breed geassocieerd met een ongenadige internationale afstraffing. De Veiligheidsraad floot Nederland na de tweede militaire actie onmiddellijk terug en dwong het de soevereiniteit ijlings over te dragen. Ook vele historici onder wie ook ikzelf geloofden er in. Maar mijn ontdekkingstocht door de archieven leverde een wonderlijke ontdekking op. Het was Nederland zelf dat in februari 1949 de tering naar de nering zette, zijn beleid van geleidelijke dekolonisatie liet vallen en koos voor onmiddellijke overdracht. Dit ging bepaald niet zonder slag of stoot. De beleidsverandering ketste af op immens verzet van de Veiligheidsraad, de Republiek en de VS (inmiddels de derde partner in het conflict). Zij wensten koste wat kost vast te houden aan geleidelijke dekolonisatie. Den Haag slaagde er desondanks in het immense wantrouwen te doorbreken en Amerikaanse steun te verwerven voor het nieuwe beleid. Dat kwam vooral op het conto van minister Stikker die het Atlantisch pact als hefboom inzette. Toen de Amerikanen Nederland onverkort steunden, doorbrak dat het Republikeinse verzet; het legde de basis voor de succesvolle onderhandelingen met Roem die Van Roijen op een briljante manier afrondde. Maar het pleit was nog niet beslecht. In volle galop speelde het centrale probleem op dat alle overeenkomsten vanaf de Hoge Veluwe tot en met Renville saboteerde: de permanente clash met de achterbannen. Ik laat zien hoe dit reeds pal na de militaire actie aan Nederlandse kant fatale gevolgen dreigde te hebben. Door de oppositie van Beel, Sassen, Romme en Spoor liep het Nederlandse beleid volstrekt vast. Drees (ten onrechte zo vaak verguisd) en Anak Agung wisten dit funeste obstakel te doorbreken. Ook het Van Roijen-Roem-akkoord was geen gelopen race. De Nederlandse oppisitie bleef zich roeren. Maar het grootste probleem vormde het Republikeinse leger dat zich vierkant tegen het akkoord keerde. Toch zwichtte de TNI. Het Nederlandse leger had weliswaar de TNI niet verslagen, maar de TNI was ook niet in staat de Nederlanders een definitieve slag toe te brengen. Als instrument om de afspraken over een geleidelijke dekolonisatie door te drukken was het Nederlandse militaire optreden een mislukking. Als instrument om het van Roijen-Roem-akkoord en de beslissende rtc tot stand te brengen was het leger echter hoogst succesvol. Met dit nieuwe boek positioneer ik me weer krachtig in het debat tussen traditionalisten en revisionisten dat nu al weer enige decennia onder dekolonisatiehistorici woedt. Er was geen sprake van een eendimensionaal conflict, maar van een buitengewoon complexe periode met allerlei op en tegen elkaar inwerkende partijen ¿ Republikeinen, Nederlanders en Amerikanen ¿, interne krachten en tegenkrachten. Dat er wat Nederland betreft geen sprake was van rekolonisatie (de stelling van de traditionalisten ), maar van dekolonisatie wordt in Avondschot eens te meer krachtig onderstreept. De schets van het optreden van Beel, Sassen, Romme en Spoor maakt echter ook duidelijk dat er een (minderheids) stroming was die weliswaar geen koloniale restauratie nastreefde, maar wel een behoud van een zo groot mogelij...
Description Avondschot Hoe Nederland zich terugtrok uit zijn Aziatische imperium J.J.P de Jong In 1949, na vier jaar van conflict, verleende Nederland Indonesi? de onafhankelijkheid. Deze laatste jaren worden gewoonlijk beschreven als een Nederlands militair en politiek echec. J.J.P. de Jong komt tot conclusies die volstrekt niet overeenstemmen met dit heersende beeld. Het verlies van Nederlands-Indi? leidde tot een nationaal trauma. Velen hadden het gevoel dat `de hele wereld? Nederland had gedwongen om de soevereiniteit over te dragen. De meeste historici waren later van mening dat Nederland geen afstand kon doen van zijn kolonie. Maar wat was er in 1948 en 1949 werkelijk aan de hand? Bij nauwkeurige beschouwing was het een buitengewoon complexe periode met allerlei op en tegen elkaar inwerkende partijen ? Republikeinen, Nederlanders en Amerikanen ?, interne krachten en tegenkrachten. Avondschot is een reconstructie op basis van overvloedig nieuw bronnenmateriaal. J.J.P. de Jong, kenner van de koloniale geschiedenis, komt tot verrassende conclusies. De opvallendste is dat Nederland zich aan zijn eigen haren uit het Indonesisch moeras omhoog heeft getrokken, aanvankelijk zelfs tegen de internationale gemeenschap in. Over de auteur(s): Dr. J.J.P. de Jong (1941) werkte als hoofd van het bureau Indonesi? en als Azi?deskundige bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij publiceerde verschillende historische artikelen en boeken over Azi?, waaronder Diplomatie of strijd. Het Nederlands beleid tegenover de Indonesische Revolutie 1945-1947 en De waaier van het fortuin. De Nederlanders in Azi? en de Indonesische archipel 1595-1950.
Genres
Subjects
680 Geschiedenis algemeen NUR
NSTC
Publisher Boom uitgevers Amsterdam
Imprint
Language dut
Page count 786
Duration
Publication date first 2011-07-13
Publication date latest 2011-07-13
Cover URL
Editions
  • ISBN: 9789461052704 (BB)

Ratings & Reviews

0.0
0 ratings
Sign in to rate
You need to be logged in to submit a rating.

Recent Reviews

No reviews yet. Be the first to review this book!