{
"id": 68248,
"slug": "nu-gaat-het-gebeuren-t-rozeman",
"nstc": null,
"title": "Nu gaat het gebeuren",
"subtitle": null,
"collection_title": null,
"collection_part_number": null,
"annotation": "Ton Rozeman\nNu gaat het gebeuren\n\nAls hij bericht krijgt dat zijn vader in het ziekenhuis ligt, grijpt de \nik-figuur dat aan om zijn troosteloze bestaan in Antwerpen en zijn moeizame relatie \nmet Tes even te ontvluchten; hij neemt de trein naar Den Haag om zijn ouders te \nbezoeken. Bij toeval krijgt hij de kans daar in de buurt een kamer te huren en hij \nbesluit, geheel tegen zijn natuur in en zonder verder plan, het erop te wagen. \nMaar dat kan Tes maar moeilijk verkroppen \n\n\n'Klein leed' beklemmend beschreven door een van Neerlands \nbeste verhalenschrijvers\n\nNu gaat het gebeuren is een indringend verhaal over levens die elkaar in een \nwurggreep houden. De handelsmerken van Ton Rozeman die wij kennen uit zijn \nandere werk suggestiviteit, snelle dialogen en voelbaar gemaakte tragiek zijn ook \nhier volop aanwezig.\n\n\nZe zei dat ze contact had gehad met iemand van een telefonische hulpdienst. Ik moest \nniet denken dat het een crisisdienst was, maar toen ze er meer over vertelde, maakte \nhet op mij wel die indruk. Ze had een man aan de telefoon gekregen die zich \nvoorstelde als Tom. Ze had tegen hem gezegd dat ze niet wist of dit nummer ook voor \nhaar was bedoeld. Ze was niet ten einde raad, ze had geen plannen om zich in de \nSchelde te verdrinken. Tom had geantwoord dat de hulpdienst niet speciaal bedoeld \nwas voor mensen die met hun mobiel vanuit de Schelde telefoneerden. Hij zei dat hij \nhet op prijs stelde dat Tes ruim voor die tijd contact zocht, en ze hadden er samen om \ngelachen. Daarna had Tes gezegd dat het sowieso niet zo ver met haar zou komen, en \ner volgde een gesprek dat volgens haar prettig was en niet geforceerd. 'Hij begreep \nme,' zei ze. 'Hij begreep me helemaal.' Ze had hem verteld over ons, over dat ik \nzomaar in Den Haag een flat had genomen en dat ze niet wist waar ze met me aan toe \nwas. Hij had wat vragen gesteld over hoe het zo ver was gekomen, en uiteindelijk had \nhij erkend dat het een verdraaid lastige kwestie was.",
"description": "<p>Ton Rozeman</p><br/><p>Nu gaat het gebeuren</p><br/><p></p><br/><p>Als hij bericht krijgt dat zijn vader in het ziekenhuis ligt, grijpt de </p><br/><p>ik-figuur dat aan om zijn troosteloze bestaan in Antwerpen en zijn moeizame relatie </p><br/><p>met Tes even te ontvluchten; hij neemt de trein naar Den Haag om zijn ouders te </p><br/><p>bezoeken. Bij toeval krijgt hij de kans daar in de buurt een kamer te huren en hij </p><br/><p>besluit, geheel tegen zijn natuur in en zonder verder plan, het erop te wagen. </p><br/><p>Maar dat kan Tes maar moeilijk verkroppen </p><br/><p></p><br/><p></p><br/><p>'Klein leed' beklemmend beschreven door een van Neerlands </p><br/><p>beste verhalenschrijvers</p><br/><p></p><br/><p>Nu gaat het gebeuren is een indringend verhaal over levens die elkaar in een </p><br/><p>wurggreep houden. De handelsmerken van Ton Rozeman die wij kennen uit zijn </p><br/><p>andere werk suggestiviteit, snelle dialogen en voelbaar gemaakte tragiek zijn ook </p><br/><p>hier volop aanwezig.</p><br/><p></p><br/><p></p><br/><p>Ze zei dat ze contact had gehad met iemand van een telefonische hulpdienst. Ik moest </p><br/><p>niet denken dat het een crisisdienst was, maar toen ze er meer over vertelde, maakte </p><br/><p>het op mij wel die indruk. Ze had een man aan de telefoon gekregen die zich </p><br/><p>voorstelde als Tom. Ze had tegen hem gezegd dat ze niet wist of dit nummer ook voor </p><br/><p>haar was bedoeld. Ze was niet ten einde raad, ze had geen plannen om zich in de </p><br/><p>Schelde te verdrinken. Tom had geantwoord dat de hulpdienst niet speciaal bedoeld </p><br/><p>was voor mensen die met hun mobiel vanuit de Schelde telefoneerden. Hij zei dat hij </p><br/><p>het op prijs stelde dat Tes ruim voor die tijd contact zocht, en ze hadden er samen om </p><br/><p>gelachen. Daarna had Tes gezegd dat het sowieso niet zo ver met haar zou komen, en </p><br/><p>er volgde een gesprek dat volgens haar prettig was en niet geforceerd. 'Hij begreep </p><br/><p>me,' zei ze. 'Hij begreep me helemaal.' Ze had hem verteld over ons, over dat ik </p><br/><p>zomaar in Den Haag een flat had genomen en dat ze niet wist waar ze met me aan toe </p><br/><p>was. Hij had wat vragen gesteld over hoe het zo ver was gekomen, en uiteindelijk had </p><br/><p>hij erkend dat het een verdraaid lastige kwestie was.</p><br/>",
"imprint": null,
"language_code": "dut",
"original_language_code": null,
"page_count": null,
"duration_seconds": null,
"publication_date_first": "2007-09-07",
"publication_date_latest": "2007-09-07",
"cover_url": null,
"editions": [
{
"isbn": "9789046802809",
"product_form": "BC"
}
],
"ratings_count": 0,
"read_count": 0,
"review_count": 0,
"favorite_count": 0,
"reading_status_read_count": 0,
"reading_status_reading_count": 0,
"reading_status_want_to_read_count": 0,
"rating_average": null,
"ratings_distribution": {
"1": 0,
"2": 0,
"3": 0,
"4": 0,
"5": 0
},
"created_at": "2025-09-19T12:32:21+00:00",
"updated_at": "2025-10-29T00:04:48+00:00",
"publisher": {
"id": 156,
"slug": "nieuw-amsterdam",
"name": "Nieuw Amsterdam",
"created_at": "2025-09-19T12:25:20+00:00",
"updated_at": "2025-09-19T15:06:08+00:00"
},
"contributors": [
{
"id": 31586,
"slug": "ton-rozeman-2",
"key_names": "Rozeman",
"names_before_key": "Ton",
"prefix_to_key": null,
"contributor_role": "A01",
"readable_contributor_role": "Author"
}
],
"genres": [],
"subjects": [
{
"scheme_identifier": "32",
"scheme_version": null,
"main_subject": false,
"subject_code": "301",
"created_at": "2025-09-19T12:32:21+00:00",
"updated_at": "2025-09-19T12:32:21+00:00"
}
]
}
